Obrączki ślubne.

Czy wiecie, że zwyczaj wymieniania się przez małżonków obrączkami pochodzi z Rzymu? 

Pierścień ten (węzeł), stanowił gwarancję dopełnienia związku małżeńskiego. Zanim symbolem małżeństwa stała się obrączka, mężczyzna podczas ceremonii zaślubin obwiązywał wybraną kobietę sznurem lub pasem i był pewny, że taki magiczny krąg zwiąże ich na stałe. Stąd powiedzenie „rozpiął jej pas” u Rzymian oznaczało to samo, co „ożenił się z nią” - Panna Młoda nosiła bowiem w czasie ceremonii zaślubin wianek z kwiatów na głowie i pas z owczej wełny na biodrach. Pas ten przed uroczystością zawiązywano na węzeł, a w odpowiednim momencie Pan Młody rozluźniał go, rozsuwając węzeł, zwany małżeńskim.

Na ziemiach polskich tradycja wymiany obrączek przez Nowożeńców rozpoczęła się od XVIII wieku. Obyczaj ten zastąpił wiązanie rąk i wymianę ślubnych wieńców. Co ciekawe początkowo istniało przekonanie, że przyszłe panny młode nie mogą zobaczyć pierścienia przed ślubem. Był to obyczaj dość kłopotliwy, ze względu na trudności związane z dopasowaniem odpowiedniego rozmiaru i prawdopodobnie właśnie z tego powodu, tradycja ta odeszła w zapomnienie. Co ciekawe zwyczaj, że mężczyzna nie może zobaczyć sukni swej wybranki zachował się do dnia dzisiejszego.

Jak to jest z tymi obrączkami? Na której dłoni powinno nosić się obrączki? Do wybuchu II Wojny Światowej obrączki ślubne nosiły wyłącznie kobiety. Obyczaj ten uległ zmianie, kiedy mężczyźni walczący w obronie ojczyzny, założyli obrączki mające przypominać o czekającej w domu ukochanej. Początkowo kobiety nosiły obrączki na lewej dłoni (zgodnie z wierzeniami „żyły miłości”). 

W Polsce tradycję noszenia obrączek na prawej dłoni tłumaczy się wojenną historią. Przed Powstaniem Styczniowym obrączkę noszono na lewej dłoni (na prawą dłoń obrączki przekładały wdowy). Po klęsce powstańczego zrywu, na znak żałoby, również mężatki zaczęły przekładać obrączki na prawą dłoń i tak to pozostało do dzisiaj.
 

Co dziwnie w różnych krajach nosi się obrączki na prawej jak i lewej dłoni. Na palcu lewej dłoni obrączkę nosi się w takich krajach jak: USA, Francja, Irlandia, Szwecja, Wielka Brytania, Włochy, a na prawej w Polsce, Norwegii, Dani, Hiszpanii, Niemczech Austrii i  Chile.

Przez te wszystkie lata zmieniała się również forma obrączek. Początkowo wykonywane były z roślin i ich pędów. W późniejszym czasie ze względu na nietrwałość wykonywano je z trwalszych surowców jak skóra, kości i metal.

Obecnie wykonywane są ze złota i srebra, ale też z różnych metali połączonych ze sobą, często wzbogacane są oprawą kamieni szlachetnych i diamentów. Dużym powodzeniem cieszą się obrączki dwukolorowe. Nowością są również obrączki z platyny i antyalergiczne.

Wszystko zależy od tego na ile jesteśmy nowocześni, na ile tradycyjni, czy ile jesteśmy w stanie wydać na obrączki, bądź chcemy wyróżniać się w tłumie i mieć wyszukane i oryginalne w swojej formie, robione specjalnie na zamówienie.

Piękne wzory obrączek ślubnych możecie znaleźć na  https://ekokarat.pl/obraczki-slubne

Czy wiedzieliście jaka jest historia obrączek i skąd pochodzą?